Tarta de Santiago – klasyka kuchni hiszpańskiej

Historia tarty de Santiago

Tarta de Santiago to tradycyjne ciasto, którym częstowano pielgrzymów podążających do Santiago de Compostela. Za jego autorki uważa się zakonnice mieszkające na pirenejskim szlaku. Strudzonych wędrówką pielgrzymów czekał u nich bardzo słodki i wilgotny w środku wypiek. Od początku jego podstawą były mielone migdały, cukier i jajka. Poniekąd podobny do niego smakołyk istniał już w średniowieczu. Nazywał się wtedy bizcocho de almendra. Z galicyjskim Santiago de Compostela zaczęto go łączyć w około 1577 roku. To wtedy, podczas wizyty na Uniwersytecie w Santiago, Pedro de Porto spożywał słynne ciasto, co zostało zapisane w annałach. Ówcześnie ciasto określano już mianem „torta real”. Uznawano je za królewskie, ponieważ migdały były bardzo drogie i mało kogo było faktycznie na nie stać. Dlatego ciasto było luksusem tylko dla nielicznych.  Pierwsze wersje tarty odbiegały od tej, którą znamy dzisiaj. Nowoczesna wersja tarty de Santiago pojawiła się po raz pierwszy w około 1828 roku, a pierwsze wiarygodne przepisy pochodzą z notatek Luisa Bartolomé de Leybar z 1838 roku, zapisane pod nagłówkiem „Ciasto migdałowe”. Najbardziej charakterystyczną cechą wypieku stał się krzyż narysowany na wierzchu. Zaczęto go tam jednak umieszczać dopiero 1924 roku, kiedy cukiernia „Casa Mora” poczęła ozdabiać nim swoje ciasta migdałowe. Bardzo spodobało się to w całej Galicji oraz Hiszpanii i zostało spopularyzowane. W „Casa Mora” tarta do tej pory przyrządzana jest według starego przepisu. Sprawia to, że wyróżnia się spośród wszystkich innych, gdyż jako jedyna posiada masę migdałową zamkniętą między dwoma warstwami kruchego ciasta. W innych kawiarniach w Santiago przysmak ten składa się zazwyczaj ze zmielonych migdałów, jajek i cukru.

Zasady wypiekania tarty

Oficjalny przepis tarty de Santiago narzuca bardzo restrykcyjne reguły. Objęty jest wręcz specjalnym świadectwem pochodzenia IGP, czyli Indicación Geográfica Protegida. Według tych zasad migdały konkretnych gatunków (Mallorca, Mollar, Marcona, Comuna, Largueta, Planeta) muszą zajmować 33% ciasta. Cukier powinien występować w kolejnych 33%, a jaja w co najmniej 25%. Ponadto dodanie mąki do ciasta jest całkowicie zabronione. Jednak nie macie się, o co martwić. Poniższy przepis nie wymaga od was zastosowania się do tych reguł. Walory smakowe oryginału zostaną zachowane, ale za to składniki, które proponujemy, są znacznie łatwiejsze do zdobycia na polskim rynku. Stworzenie tarty de Santiago według poniższego przepisu nie powinno sprawić wam żadnego problemu.

Przepis na Tarte de Santiago

Tarta ta jest wprost idealna do popołudniowej kawy lub kieliszka słodkiego, czerwonego wina. Można nią także poczęstować gości. W końcu w tradycji hiszpańskiej wywodzi się ze zwyczaju przyjmowania wędrownych. Deser na pewno każdemu zasmakuje. Jest pyszny, aromatyczny oraz mięciutki w środku. Z zewnątrz za to lekko chrupie. Według oryginalnego przepisu powinien na górze mieć rozpoznawalny krzyż św. Jakuba. Jednak w naszej wersji nie musimy się tego trzymać.

Składniki:

– 2 duże jajka– 150 g cukru– skórka starta z 1 małej cytryny– 1 łyżeczka cynamonu– 150 g mąki migdałowej lub mielonych migdałów– cukier puder do posypania.